ႀကီးႀကီက်ယ္က်ယ္ေတြေရးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။စာအုပ္ေလးတအုပ္ျပန္သတိရလို႔ပါ။သူထဲေရးထားတာ၊ကေလးငယ္ေတြဆိုတာေ႐ွးကထက္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေ႐းနယ္က်ယ္လာတယ္။မိဘေတြနဲ႔ေနတုန္းမွာလည္းလူအမ်ားနဲ႔ေတြ႕ၾကံုဆက္ဆံတတ္ဖို႔လိုတယ္။အဲ့ဒီလူေတြရဲ႕သေဘာအယူအဆေတြကိုလည္းနားလည္ထားရန္လိုတယ္ေပါ့။ေျပာခ်င္တာကသူဆက္ေရးတဲ့စကား။ကေလးငယ္ေတြႀကီးလာတဲ့အခါ၊မိမိတို႔ရဲ႕အသက္ေမြးမႈအလုပ္အကိုင္ေတြ႐ုတ္တရက္ေျပာင္းလဲလုပ္ကိုင္ဖို႔ေပၚလာရင္ေျပာင္းလဲခ်က္နဲ႔အညီေျပာင္းလုပ္ႏိုင္ဖို႔လိုတယ္။အလုပ္အကိုင္တခုကေနတခုအရပ္ေဒသတခုကေနအျခားတခု၊ကူးေျပာင္းလုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔မိမိကိုယ္ကိုေနသားတက်စီမံခန္႔ခြဲတတ္တဲ့စြမ္းရည္သတၱိေတြျပည့့္စုံဖို႔လိုတယ္။လူတိုင္းအေျပာင္းအလဲအတြက္အေရးၾကံုလာရင္လုပ္ႏိုင္ေအာင္အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာသင့္တဲ့ပညာေတြဆည္းပူးထားရမယ္။အဲ့ဒီအရည္အခ်င္းကိုကေလးသူငယ္ထဲကစြမ္းရည္႐ွိထြန္းကားေအာင္ျပဳလုပ္ထားရမယ္ေပါ့။ပညာေရးစာအုပ္တအုပ္ပါ။ေက်ာင္းသင္ခန္းစာအျပင္အေထြေထြအတတ္ပညာေရးပါတြဲသင္ဖို႔။က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္ကေတာ့ေက်ာင္းမွာနည္းနည္းသင္ရတယ္။အိမ္တြင္းမႈအခ်ဳပ္အလုပ္တို႔၊လက္မႈပညာတို႔၊ကာယခ်ိန္တို႔။ကိုယ္ေတြေတာင္စကၠဴေပၚအပ္နဲ႔အသီႀကီးတို႔။အသီေလးတို႔၊၀က္သိုးတို႔သင္ရတယ္။က်ားဆရာနည္းေတာ့က်ားေတြကစကၠဴပန္ကာလုပ္တာတို႔၊စာအုပ္ခ်ဳပ္တာတို႔ေလာက္ပဲ႐ွိ။အထကေက်ာင္းဆိုလက္သမားပညာတို႔ဘာတို႔သင္တယ္။ဒီစာအုပ္ကိုေနာင္ပညာမင္းႀကီးျဖစ္လာတဲ့ဦးခ်ိဳကဘာသာျပန္တာ။ဒါေပမယ့္ျမန္မာ့ျပည္ေက်ာင္းေတြအတြက္ျမန္မာမႈျပဳထားတယ္။၁၉၅၂စထုတ္။သူလန္ဒန္ၿမိဳ႕ဆရာျဖစ္အတတ္သင္ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကလက္စြဲစာအုပ္။သူစာအုပ္ဖတ္ရင္ပို႐ွင္းမယ္။က်ေနာ္ေျပာေနတာထက္။အဂၤလိပ္ေတြကလူတိုင္းဘြဲ႔ရမယ္ဆိုတဲ့အေျခခံနဲ႔မစဥ္းစားပုံ။ပညာေရးတပိုင္းတစနဲ႔ထြက္ရႏိုင္ၿပီးအဆင့္ဆင့္သင္ပုံပဲ။မူလတန္းကေနစၿပီးေက်ာင္းထြက္ရလည္းအသက္ေမြးပညာပါသြားေအာင္လုပ္ပုံ။ၿမိဳ႕နဲ႔ေတာသခ်ၤာသင္ပုံကြဲတယ္။ပထ၀ီသင္ပုံကြဲ။က်ေနာ္တို႔အလယ္တန္းေလာက္တုန္းကသခ်ၤာမွာေစ်းတြက္ဆိုၿပီးသင္တယ္။႐ြာေတြမွာဆိုေက်းလက္နဲ႔ဆိုင္တဲ့စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ေမြးျမဴေရးအေျခခံသင္တယ္။ၿမိဳ႕ေတာင္ေစ်းၿမိဳနဲ႔စက္မႈၿမိဳ႕ကြဲသင္တယ္။လက္သမားပညာဆိုခုံတလုံးလုပ္တာမွာအတိုင္းအထြာအတိအက်လုပ္ရတယ္။ႀကီးလာရင္စနစ္က်ဖို႔။ဆရာေတြကိုယ္တိုင္ကဘယ္အပင္ဘယ္လိုစိုက္။ဘယ္အေကာင္ေတြရဲ႕သဘာ၀ကဘယ္လို။က်ေနာ္ဆီက႐ြာေတြကပိုေတာင္တတ္မလားေက်ာင္းခဏႏုတ္ၿပီးလယ္ထဲယာထဲဆင္းရတာ။ပန္းခ်ီအႏုပညာနဲ႔လက္မႈပညာသင္တာဆရာခ်င္းညိွႏိႈင္းသင္ရမယ္။ပန္းခ်ီတို႔ဂီတတို႔ကစိတ္ကူးစိတ္သန္းေကာင္းတဲ့သူျဖစ္ဖို႔၊လက္မႈအတတ္ကတိက်ဖို႔သပ္ရပ္ဖို႔၊စနစ္က်ဖို႔။ေျပာစရာေတာ့အရင္း႐ွင္စနစ္အတြက္ကြၽမ္းက်င္တဲ့လုပ္သားေတြရဖို႔။ဒီမွာကခက္တာက၊သြားေနတာအရင္း႐ွင္စနစ္။လုပ္သားကဘာမွမကြၽမ္းက်င္။ႏိုင္ငံေရးေတြမေျပာေတာ့ပါဘူး။သင္ရပုံမွာအရြယ္နည္းနည္းရလာရင္မိန္းခေလးေတြကိုေစ်း၀ယ္တာကအစသင္ပုံ။ၾကက္သားဆိုဘယ္လိုမွလတ္ဆတ္တာတို႔။ငါးဆိုဘယ္လို၀ယ္။ဘယ္လိုခ်က္။ေရးရင္းနဲ႔စဥ္းစားမိသြားတာ႐ွိတယ္။ဒီပညာေတြကဗမာျပည္မွာဆိုဆရာမေယာကၤ်ားေတြသင္ခိုင္းရင္ပိုသင့္မယ္ထင္တယ္။အခ်ိန္ပိုင္းအိမ္တြင္းမႈဆရာထီးဆိုၿပီး။ခ်က္ျပဳတ္ေလွ်ာ္ဖြတ္။ေရးရင္းေ၀့ေ၀့သြား။ဆရာၾကင္ၫႊန္းလိုဖတ္ျဖစ္တဲ့စာအုပ္ပါ။ဆရာမ်ားအတြက္အၾကံဥာဏ္ေပးစာအုပ္တဲ့။ခဗ်ားဟာေခါင္းစဥ္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲလို႔။အသက္ေမြးအတတ္ပညာတခုတတ္ထားေတာ့ကိုဗစ္လိုအခ်ိန္အလုပ္အကိုင္႐ွားလည္းမဆိုးဘူးေပါ့။ေဆာင္းပါးနာမည္ေတာ့ေျပာင္းလိုက့္ပါမယ္။ဆရာမေယာကၤ်ားမ်ားအတြက္အၾကံေပးေဆာင္းပါးလို႔။အခုဆိုယူက်ဴု႔တို႔ဘာတို႔ကေနအခ်က္အျပဳတ္သင္ေပါ့။
ဇမဇမဇမဇူလိုင္၃၀၊၂၀၂၀
Leave a Reply